Rennie, mężczyzna w średnim wieku z ironicznym poczuciem humoru i problemami z alkoholem, znalazł swoje miejsce, opiekując się grupką ludzi z zespołem Downa. Bywa szorstki i niekiedy może wydawać się tyranem, ale jest oddany swej pracy. W tej małej społeczności zjawia się nagle nauczyciel rekreacji i ćwiczeń fizycznych, Pat Canizzaro. Relacja między nimi jest główną osią dramaturgiczną, wokół której koncentruje się akcja filmu Jerzego Domaradzkiego "Rażony piorunem". Współpraca obu opiekunów, choć nie przebiegająca bez konfliktów, okazuje się bardzo owocna. Cannizzaro, który spada jak "piorun z nieba", młody, wesoły, pełen optymizmu idealista, do tego obdarzony charyzmą, dostarcza energii i pobudza Renniego, który po wielu doświadczeniach życiowych jest cyniczny i sfrustrowany przez swoją słabość i niezdolność do zmiany. Cannizzaro reorganizuje program zajęć grupy, wprowadza treningi sportowe i tworzy drużynę piłkarską o nazwie "Heartbreakers". Sukces mierzony jest tu nie przez zwycięstwo, lecz przez prostą możliwość strzelenia gola. Cannizzaro wierzy, że intelektualny niedorozwój nie powoduje jeszcze całkowitego wyeliminowania człowieka: wierzy, że ludzie mogą się realizować, włączając w to seksualną i artystyczną ekspresję.