Dla historyków odwołanie do autorytetów i map, dla Kowalskiego - 'wejście w środek akcji'. Zgadzam się, że mieszanie technik reportażu wojennego z dokumentem jest momentami karkołomne, animacje rycin i postarzane ujęcia wojsk, itp. Jak dla mnie chodziło jednak o to, żeby publiczność przyzwyczajona do akcji mogła poczuć, na czym polegała 'rozróba' w 1794. W sensie takim, że wtedy jednak ktoś to przeżywał, bał się, złościł, cieszył. To, że z perspektywy czasu wszystko to zamienia się w ruchy pionków na szachownicy, to już inna sprawa.