Jednak spodziewałam się o wiele lepszego humoru. Niekoniecznie wyrafinowanego, ale momentami film był żenujący. Nie żałuję dotrwania do końca. Mogło być jednak o wiele lepiej. Zaletą filmu był niewątpliwie Philip S-H, ale niestety był on mało widoczny wśród brytyjskich średnich aktorów. Już tak mam, że za Anglikami nie przepadam (szanuję, ale nic więcej, no może lubię Emmę Thompson:)). Szczególnie nie znoszę ich akcentu, który bardzo mnie irytował przy oglądaniu.

Poza tym w opisie filmu pisze, że jest to komediodramat. Ja się pytam, gdzie ten dramat? Nie wliczając fragmentu, kiedy statek tonie, ja widziałam głównie kiepski humor (angielski, ale kiepski). Gdyby "Hrabia" się nie uratował, to mogłabym przyznać, że jest to dramat. Nie twierdzę, że we wszystkich komediodramatach muszą koniecznie ginąć jego bohaterowie, ale w tym powinien (jeżeli film miał być chociaż po części dramatem).

Największy plus to oczywiście MUZYKA. Dla niej na pewno warto było obejrzeć film do końca:)