Filmowa adaptacja tytułowej autobiografii Saliyi Kahawatte"My Blind Date with Life"opiera się na prawdziwej historii. Inspiruje się biografią Saliyi, która straciła 95% swojej wizji, gdy miał piętnaście lat. Ale zdecydowany spełnić swoje marzenia w branży hotelarsko-gastronomicznej, składa wniosek o staż w dużym hotelu, nie informując o swojej niepełnosprawności. Dzięki skrupulatnej nauce i pomocy kilku pomocnych osób Saliya próbuje udawać to przez cały trening.

Jeśli film dotyczył tylko tego dziwnego, niezwykłego wyczynu oszukańczego przeciwko przemysłowi, który nie dałby szansy głównemu bohaterowi, byłby to całkiem chwiejny grunt, ale ogólnie rzecz biorąc. Ale film ma na celu dostarczenie typowych, filmowych emocji, które, jak się wydaje, wydają się ludziom myśleć. Od czasu do czasu film obraca się w stronę romantycznych komedii, gdy Saliya czuje się przynoszącą szczęście młodej kobiecie, która dostarcza produkty do hotelu. Cały ten wątek wprowadza do filmu cały inny zestaw elementów, które odwracają uwagę od walki Saliyi, aby jakoś udowodnić, że potrafi wykonać tę pracę pomimo braku wzroku.

Saliya musi spróbować przeciwstawić się konwencjonalnej mądrości w branży, która nie chce podjąć ryzyka. To zupełnie inna sprawa, gdy kłamie kobiecie, którą lubi, i przejmuje na nią ważne obowiązki, nie informując jej o tym, co może, a czego nie może. Odkładając to wszystko na bok, film odnosi umiarkowane sukcesy w odniesieniu do inspirujących aspektów tej historii. Ktoś mógłby po prostu zignorować romans nie-startowy.