Jeśli ktoś oglądał kiedyś Requiem dla snu, pewnie wie o czym mówie :D Historia Luciano skojarzyła mi się nieco z historią tamtej matki, która ciągle oglądała swój ulubiony program i wyobrażała sobie, ze ją do niego wezmą. Też żyła tą wizją i postradała zmysły... Tu w pewnym momencie nie wiadomo, czy on serio widział tych ludzi, czy oni mu się wyobrazili. Mimo wszystko załamuje mnie myśl, że ludzie naprawdę wierzą, że takie programy jak Big Brother są w stanie zrobić z nich bogaczy. Ze smutkiem patrzyłam jak wszystko sprzedawał z nadzieją na coś, co nie nadejdzie.

Jak dla mnie trochę beznadziejne zakończenie. Niby był w miejscu o którym marzył, ale nie wiemy co się z nim stało. Czemu nikt go nie widział? Czy poszedł tam tylko w swojej wyobraźni?