Bagatelizowanie okrucieństwa wobec zwierząt, drobnych kradzieży, aktów wandalizmu lub co gorsza, usprawiedliwianie takich czynów i bronienie gówniarzy, gdy już ktoś chce ich należycie ukarać prowadzi do tego, że taki dzieciak, a później dorosły człowiek będzie żył w przekonaniu, że wszystko ujdzie mu na sucho, a cudze życie lub własność nie mają żadnego znaczenia. Zwróćcie uwagę z jaką łatwością Danny strzela później do człowieka - dla niego zabicie Avery'ego to tylko pozbycie się problemu, zabawa, nic nie znaczący incydent. Taki przykład z życia - moja mama w dzieciństwie miała kolegę, który lubił znęcać się nad zwierzętami. Jego matka tylko się z tego śmiała, uważała za dobrą rozrywkę dla dziecka, zabawę, specyficzne upodobanie. 30 lat później jej słodki chłopczyk rozwalił jej łeb siekierą, żeby mieć pieniążki na wódkę. Sama mam dwóch bratanków, którzy odwiedzają czasem moją mamę i jej zwierzyniec. Zasada prosta - krzywdzisz zwierzę, sprawiasz mu ból - ja ci zrobię to samo. Ciągniesz za ogon - ja cię pociągnę za włosy, przywalisz kijem - ja ci przywalę tym samym kijem. A najlepsze jest to, że mój brat się temu sprzeciwia, bo DZIECI się nie krzywdzi. A zwierzęta to już można?