Dla mnie ten film to duże rozczarowanie. Przytyki do rewolucji i próba wykpienia jej przywódców, aż nazbyt czytelne. Tymczasem w filmie nie mamy do czynienia z żadną rewolucją a jakimś rodzajem puczu / przewrotem wojskowym.
Warunki życia mieszkańców tego państwa (?) się nie zmieniają (wręcz przeciwnie). Fabuła skonstruowana jest tak, by udowodnić na siłę z gory przyjetą teze - każdy rządzący to menda i cynik pozbawiony ideologicznego kręgosłupa, stary system chociaż zły to i tak jest najlepszą z możliwości i lepiej go nie ruszać, bo rzeczywistość zmieni sie na gorsze.
Do tego dziwaczne przesłanie, że jednostka może mieć władze w oderwaniu od sytuacji zewnętrznej, od otoczenia.

Zamysł/ idea osoby bądź grupy może być spoleczna jeśli znajduje żywy oddźwięk w masach i odpowiada na realne problemy wytworzone przez dotychczasowe, skostniałe struktury społeczne. Rewolucja jest dziełem mas, nie jednostek. Jednostka - bez poparcia społeczeństwa, bez partii(lub organizacji), bez odpowiednich struktur - w sensie politycznym jest niczym.
U podstaw każdej rewolucji leży potrzeba zmiany. Władza nie jest celem samym w sobie, jest narzędziem umożliwiającym wpływanie na rzeczywistośc, kształtowanie struktur i instytucji, polepszanie bytu obywateli. Oczywiście można ja wykorzystać również w przeciwnym celu. Tylko jaki miałoby sens dążenie do destrukcji?

Kończysz wywód retorycznym (zdawałoby się) pytaniem. A odpowiedzi powinieneś chyba szukać u dyktatorów kubańskich, koreańskich, radzieckich... I jak rozumieć ten wyświechtany frazes o "polepszeniu bytu obywateli"? Tak samo jak buńczuczne słowa o protekcji demokracji wygłaszane z mównic dyktatorskich?
Fabuła służy wykpieniu każdej władzy i dewaluacji każdego systemu - to Twoja opinia. BaniaminGT z kolei uważa, że celem scenariusza było ukazanie że władza oparta na przemocy nie prowadzi do niczego dobrego. Thorne miał szansę budować system oparty na hasłach które głosił i w które wierzył Joe. Ale wybrał drogę opartą na przemocy, nie na sprawiedliwości. Politykę opartą na proskrypcjach, nie amnestii i dialogu. A czy sprawiedliwość może istnieć bez dialogu? Też uważam, że film (mało subtelny) miał na celu właśnie napiętnowanie przemocy u władzy, a nie władzy samej w sobie. I właśnie dlatego musiał skupić się na jednostkach. Nie dlatego, że masy nie mają żadnego wpływu na bieg dziejów i kierunek rewolucji, ale dlatego, że są tym, czym dla Ciebie jest władza w oczach rządzących - narzędziem. Aby poprzeć to co napisałem posilę się przykładami - Dymitriady w Rosji, powstania niewolników w starożytnym Rzymie, średniowieczne bunty w Brugii czy w Rzymie. Nawet cromwellowska Anglia. Rewolucje trwały tak długo, jak u steru były wybitne jednostki. Czasem w pierwszej osobie, czasem zakulisowo, ale zawsze każdej masowej inicjatywie przewodziła silna persona. Masy tworzą podwaliny pod rewolucję, ale ta potrzebuje lidera żeby wydać owoc. A lider jest już autonomiczną jednostką i zrobi to, co uzna za stosowne (zgodnie z potrzebą chwili, własną moralnością, jakimś mniej lub bardziej abstrakcyjnym "większym dobrem). Porównajmy np. Cezara, Waszyngtona, Cromwella, Lenina, Piłsudskiego, Robespierra, Napoleona... (Ale oczywiście zgodzę się, że ich stosunek do rewolucji na pewno też kształtuje sytuacja zewnętrzna, ale nie jest ona determinująca).