Trzeba jeszcze dodać, że film powstał na podstawie utworu Kornela Filipowicza pod tym samym tytułem.

ja tylko nie umiem zrozumieć, czemu nie chciała się spotkać z Fabianem w Warszawie? Co wy o tym myślicie? Dołączam się do opinii, że film to mistrzostwo! :-)

bo miał na nią wyłożone - jakby mu na niej zależało, sam by do niej przekręcił albo przyjechał - w końcu adres znał. i to jego wymuszone "ale mogę przecież przebukować bilet" czy jakoś tak. też bym się nie prosiła o taką łaskę - chociaż miała poważny powód, by się z nim spotkać, ale wg mnie ta krótka wymiana zdań przez telefon rozjaśniła sprawę i uświadomiła elżbiecie, że i tak nic pozytywnego nie czeka jej ze strony takiego ekscenrycznego "światowca" i "artysty".

ja właśnie nie do końca widzę tak Fabiana. przecież jej proponował, żeby do niego przyjechała albo żeby z nim pojechała do Warszawy, to Elżbieta raczej stwarzała dystans. Ale pewnie dlatego, że wiedziała, że ta znajomość i tak nie ma szans.

a tam, nic jej takiego nie proponował. grzecznościowe zaproszenie do warszawy to żadna deklaracja. najpierw zwlekał z wyjazdem do wawy, żeby zdążyć elżbietę zaliczyć, a jak już to się stało, bez problemu sobie wrócił zadowolony do domciu i do widzenia :P elżbieta bardzo racjonalnie podeszła do sprawy i dobrze, że się o nic nie prosiła - i tak nic by nie dostała od takiego gościa. jak facetowi zależy to walczy, a widział, że ela ma twardy charakter i prędzej to o nią trzeba zawalczyć, niż ona sama przyjdzie prosić się o uczucie. a tak to olał ją i tyle.

on po prostu chciał napisać wiersz pt."Romans prowincjonalny" i chciał go chyba doświadczyć, by móc o nim napisać. Nie wiadomo, jak potoczyłyby się ich losy, gdyby się w Warszawie spotkali albo gdyby Elżbieta wtedy z nim wyjechała. Ja jednak Fabiana widzę w trochę jaśniejszym świetle.

Dołączam po latach... faktycznie też dziwiłam się, że tak łatwo odpuściła, a może to była szansa na zmianę życia w Warszawie , a może pan poeta ucieszyłby się, że będzie miał dziecko, ale sądzę, że ona sama nie byla gotowa na zmiany...

Ale dialogi trochę drewniane

odnowili obraz i umieścili na vod. dialogów od nowa nie nagrano

Ja tam nie uważam, że należy dialogi oddrewniać. Nawet jeśli, jakoś mi to nie przeszkadzało...

Film całkiem w porządku, ale ja naprawdę goraco polecam samo opowiadanie K. Filipowicza (autor nazywa je mikropowieścią). Tam też jest opisana sytuacja, że Elżbieta będąc w Warszawie natrafia na opublikowany wiersz p.t. Romans prowincjonalny i to ją ostatecznie upewnia, że nie tylko została potraktowana instrumentalnie,ale że poeta nie dotrzymał danego słowa i użył ich historii...

Filipowicz to super autor, ale tego jeszcze nie czytałem... Oczywiście muszę!

Fajnie, dużo ujęć jak z dokumentów, świetnie się to wpasowało w klimat małomiasteczkowy. Podobny zabieg stosował śp. Krzysztof Kieślowski.

Bardzo się cieszę, że film się podoba.

Film tak się podoba, że odnajduje się tą minipowieść Filipowicza w bibliotece i się poczytuje :)