Do osób piszących takie rzeczy - czy naprawdę sądzicie, że te stroje, makijaże i dosadne zbliżenia na pomarańczowe twarze aktorów wkradły się do filmu niedostrzeżone przez reżysera? Rzecz jasna, Luhrmann operuje kiczem, ale jego obraz to przeciwieństwo tegoż!
W filmie poznajemy ludzi, których łączy pasja do tańca, ale poza tym to przeciętni, średnio zamożni czy dystyngowani ludzie, a swoje małości zabierają ze sobą na estradę.
Ich sylwetki są przerysowane, by lepiej uwypuklić kontrast między sztucznością tańca federacyjnego, a tradycją przekazywaną w rodzinie Fran, gdzie taniec wciąż symbolizuje prawdziwe emocje. Wiem, że piszę rzeczy oczywiste dla wielu, ale... no, jak w tytule, krew mnie zalewa gdy czytam te komentarze "pobłażliwych krytyków", którzy lubią ten film pomimo swego wyrafinowanego gustu. ;) Panie, Ty widzisz i nie grzmisz!