Przedmiotem zainteresowania twórcy dokumentu jest niewielka Orla, licząca około tysiąca mieszkańców. Kamera pokazuje sielski widok typowej polskiej wsi: urokliwe drewniane zabudowania, pola, lasy, na łąkach leniwie pasące się krowy, a w górze dumne bociany. Do 1941 r. , kiedy w Orli Niemcy utworzyli getto, ponad 90 procent tubylców stanowiła ludność żydowska. Obecni mieszkańcy wsi są w większości wyznania prawosławnego i żyją w symbiozie z nielicznymi tu katolikami. W dokumencie zostały przedstawione obie społeczności widziane oczami dzieci.

10-letnia Justyna jest uczennicą czwartej klasy, pochodzi z prawosławnej rodziny. Jej rówieśnik Mateusz jest jedynym katolikiem w klasie. Nie przeszkadza to jednak szkolnym kolegom w utrzymywaniu bliskich kontaktów: przyjaźnią się, spędzają razem czas, dzielą się wiedzą na temat swojej kultury, obrzędów religijnych i wierzeń. Uczą się o tym także w szkole. Mateusz jest ministrantem w kościele i czasem zaprasza na mszę prawosławnych kolegów. Sam też chodzi z nimi do cerkwi prawosławnej, słucha modlitw odprawianych w liturgicznym języku cerkiewnosłowiańskim.

Kiedy nastaje zima, dzieci z niecierpliwością czekają na Gwiazdkę. Najpierw w kościele katolickim ubierają choinkę, śpiewają kolędy. Prawosławne święta, które też celebrują razem, przypadają dwa tygodnie później, 6 stycznia. Prawosławna Wielkanoc to Pascha i również obchodzi się ją później niż w Kościele katolickim. Co cztery lata Wielkanoc i Pascha wypadają jednak w tym samym czasie. Mimo dzielących ich różnic ludność wyznania prawosławnego i katolickiego żyje w Orli w harmonii i zgodzie, szanując nawzajem swoją religię, pielęgnując własne tradycje.