Albo głębia autora, który chciał nam przekazać takie niesamowicie artystyczne, a nawet powoli wkraczające w metafizykę treści, bo przecież jak inaczej można nazwać, gdy reżyser pokazuje, jak jeden mężczyzna robi innemu fellatio, co jest zupełnie z fabułą niepowiązane i nie mam pojęcia o większym sensie tej sceny (oprócz wywołania odruchu wymiotnego u bardziej moralnej części widowni), albo ociekające perwersją sceny gdy jeden mężczyzna myje innego, po czym się obściskują w rytm muzyki karaoke, igrając przy tym z różnymi skomplikowanymi motywami filmowymi, wkraczając na łono symboliki, igrając z paradygmatami, albo to ja jestem jakiś ograniczony i nie rozumiem, że bezpruderyjność buchająca z tych scen, wystrzelająca gwałtownie niczym nasienie przy ejakulacji, pozwala widzowi na batalię z tematami tabu, na zaakceptowanie społeczności seksualnie odmiennej, a przy tym rozkoszować się kilkoma kadrami, które reżyser nawet nie umiał sklecić w fabułę. Nie, to chyba jednak nie moja wina.