raczej nie zaskakuje, miejscami przydługawa i nudna. Jedyne co ratuje fabułę to ciągłe zwroty akcji. Poza tym miałam wrażenie, że wszystko musi być nazwane by widz nie miał wątpliwości jaka jest puenta, kto co czuje itd. Wyjątek stanowi ostatnia scena, gdzie rolę słów grają spojrzenia.
Na szczególną uwagę zasługuje tutaj gra Audrey Hepburn, która wbrew beznadziejnym dialogom i marnej fabule, potrafi z każdej sceny wyjść obronną ręką. Czego nie mogę powiedzieć o Gregorym Pecku :(.
Dużą rekompensatę stanowi miejsce akcji, gdzie miałam okazję być, przez co ?na osłodę? można zwiedzić Koloseum czy obejrzeć Hiszpańskie schody i przypomnieć sobie / dowiedzieć się jak pięknym miastem jest Rzym.