To smutna prawda, ale dociera do nas bardzo niewiele współczesnych rosyjskich filmów, a szkoda, bo jest to kraj, w którym produkuje się ponad 300 filmów rocznie, a więc w przybliżeniu tyle samo, ile w Polsce jest premier. Za rosyjską kinematografią stoją ogromne pieniądze, potężne zaplecze techniczne, doświadczony personel i znakomici aktorzy, którym warsztatu powinna zazdrościć niemal cała plejada współczesnych polskich "gwiazd" i "gwiazdeczek".
I oto nagle dostaliśmy "Salut-7", film opowiadający o zdarzeniach z przed trzydziestu lat, ale jak opowiadający! IMHO jest to jeden z najlepszych filmów opowiadających o Kosmosie i kosmonautach, bo przecież nie można określać go nader pojemnym pojęciem S-F. Osią fabuły są zmagania personelu naziemnego wspomagającego pracę dwóch kosmonautów usiłujących przywrócić kontrolę nad tytułową stacją kosmiczną. Zaistniała awaria uniemożliwia sterowanie nią z ośrodka lotów kosmicznych w Bajkonurze i grozi rozbiciem się stacji na gęsto zaludnionych terenach. Z racji, że historia jest prawdziwa i wszechstronnie zanalizowana, scenarzystom nie pozostało zbyt wiele miejsca na udramatyzowanie opowieści, jednak potrafili znaleźć sposób , aby pokazać osobiste dramaty wszystkich głównych postaci. Czy są one prawdziwe, czy też są fikcyjną okrasą nudnawej chwilami technicznej narracji, trudno jest nam osądzić, tym bardziej, że przekaz sensoryczny jest zachwycający. Mamy do dyspozycji piękne, majestatyczne obrazy, podniosłą i świetnie współgrającą muzyką, wiarygodną scenografię i wyrazistych bohaterów.
Ogląda się z wielką przyjemnością i nie wątpię, że dla wielu widzów będzie miłym wytchnieniem od amerykańskich produkcji.