Intrygujący to film. Reżyser każe nam się przyglądać z podobnym zainteresowaniem zarówno wybuchowi bomby, jak i prasowaniu ciuchów. A jednak jest w nim coś podnoszącego na duchu, z każdej sytuacji, po każdej tragedii można wyjść na prostą. I wbrew pozorom, ten film bardzo dobrze się ogląda, żadna minuta nie jest zbędna, reżyser świetnie posługuje się podziałem ekranu na dwie części. (No dobra, pewnie widzowie zamknięci na filmy nieco bardziej eksperymentalne mogą się wiercić podczas seansu)