To co Żuławskiemu nigdy się nie udało, mianowicie nigdy nie zawładnął moimi emocjami, Hasowi przychodzi bez trudu przy każdym spotkaniu z jego dorobkiem. Tak jest i w przypadku ,,Sanatorium pod klepsydrą". Zachwyt tym intensywniejszy, iż będąc admiratorem malarstwa Chagalla odnajduję tu wiele wspólnych ingrediencji. Oto intelekt podporządkowany inspiracji przynosi rezultat o włos od arcydzieła! Good nght,and good luck,esforty.
9/10

Z tym Chagallem trafiłeś celnie - wcześniej o tym nie pomyślałem, a to takie oczywiste!
Żuławski raz zawładnął moją "cielesnością": na "Drugiej części nocy" brało mnie na wymioty i na śmiech jednocześnie...

Zapewne myślisz o ,,Trzeciej części nocy". Tak, p. Żuławski to niewątpliwie ,,elitarny" twórca. Odnoszę wrażenie Jego nieustannego eksperymentowania. Eksperyment eksperymentem ale to musi mieć jeszcze jakieś sankcje medium, w którym tenże twórca się wypowiada. Na swój własny użytek, ukłułem stwierdzenie, o p. Żuławskim:opętany namiętnością do ekscesu, każdego.
Bodaj raz, przyniosło to intrygujący efekt, myślę o ,,Opętaniu" z 1981. Wypadałoby jeszcze przypomnieć sobie ,,Diabła" kiedyś tam obejrzanego w czasach ,,środkowego Gierka" aczkolwiek ta deklaracja snu z powiek nie spędza.
Tak oto p. Żuławski ,,rozsiadł" był się, przy naszym aktywnym udziale, w wątku go nie dotyczącym. Choć z drugiej strony, pewne powinowactwo stylistyczne z twórczością p.Hasa istnieje.Ukłony, esforty.

Pozdrawiam