Obraz przedstawia historię Niezwykłego i Podniosłego Wydarzenia, które natchnęło i dało siłę wielu Bośniakom, których ówczesną rzeczywistość stanowiła wojna i ciągłe poczucie zagrożenia i śmierci.

"Gdy śmierć jest blisko wszystko staje się ważne".

Koncert pozwolił tym ludziom choć na chwilę zapomnieć o tym, co działo się na zewnątrz, pozwolił choć na chwilę oderwać się od druzgocącej rzeczywistości - dzięki Niemu na te kilka godzin stali się Wolni...

"Wszyscy młodzi i starzy powtarzali: >>Wojna nie zniszczy nam życia, nie złamie naszego ducha<<.
Nie powstrzymacie mnie przed chodzeniem do szkoły i graniem na koncertach. Choćby miało mnie to zabić".

Dał im poczucie wsparcia, otuchy, dał znać, że kogoś z "Wielkiego Świata" to obchodzi, obchodzi ich los, że nie wszystkim są obojętni, że nie zostali sami.

Film jest przeplatany materiałami archiwalnymi - ujęciami ulic pod ostrzałem, żywymi nagraniami oblężonego i zdewastowanego miasta; miasta z prowizorycznymi barykadami, miasta, które się bało. Miasta, które charakteryzowało teraz martwi jego mieszkańcy leżący na chodnikach...
Przybliża nam to, jak mogłoby wyglądać nasze polskie życie, gdybyśmy urodzili się ten niewielki odstęp czasu wcześniej...

"Wyobraź sobie, że kupujesz gitarę i marzysz tylko o tym, żeby na niej grać. To najwspanialsza zabawka na świecie, ale działa na prąd. A prądu nie ma. Przez cztery lata zabierałem ją ze sobą do schronu. Cała reszta mogła spłonąć".