Zacząłem go oglądać na spokojnie. Nie jest to film łatwy w odbiorze, bo na pewno fabuła jest kotrowersyjna.
Z jednej strony poznajemy biznesmena którego "stać na wszystko w sensie materialnym i moralnym".
Z drugiej jest młody chłopak o imieniu Steafan. Ale życie go nie rozpieszcza... właśnie stracił pracę, dziewczynę i chęć do życia co przełożyło się na próbę zakończenia życia. Ale nawet to mu się nie udaje...

Pomysł na zrobienie takiego filmu był na prawdę NIE SMACZNY. Takie można odnieść wrażenie oglądając go.
Moim zdaniem aktorzy idealnie wcielili się w swoje perfidne role (głównie myśle tu o biznesmenie Konstantym, i jego "prawej ręce" Angelo).
Mentalność Konstantego jest porażąjąca, widać to np. w czasie pisania testamentu, kiedy to wypowiada słowa "jakby zaszkodzić światu gdybym umarł".
Ten film można zaliczyć do czarnego humoru, ale ja w nim widze jeszcze DRAMAT.

Większość filmu traktuje o tym, że "życie nie ma sensu". I za to można by go zmieszać z błotem ALE... ostatnie 10 minut sprawiło, że obraz ten wywarł na mnie dośc duże emocje. I co najważniejsze, POZYTYWNE. Nawet się chyba trochę wzruszyłem.

Chłopak ma to co chciał, pracuje w ośrodku dla zwierząt i odzyskuje dziewczynę.
A Konstanty przechodzi metamorfozę. Wiele złego zrobił w swoim życiu, ale dochodzi do wniosku że "pokutować lepiej jest w tym życiu niż w tamtym".

Aha, widziałem przynajmniej jeden komentarz, że rola Dody nie jest tu potrzebna. Jednak jej końcowa pieśń dobrze oddaje PRZESŁANIE FILMU. To prawda, w końcu "każdy może się zmienić".