Wczoraj obejrzałam ten film po latach i to po gdzieś 20stu??? Z reguły nie oglądam dwa razy tego samego filmu, ale akurat leciał w tv, więc pomyślałam że sobie przypomnę... Absolutnie nic się nie zestarzał, a wręcz zyskał u mnie za drugim obejrzeniem, ponieważ pierwszy raz oglądałam go jako małolata i JUŻ WTEDY zrobił na mnie ogromne wrażenie... Teraz już oglądając go jako dorosła osoba, jeszcze bardziej doceniłam go tak w warstwie wizualnej, jak i przede wszystkim w fabularnej. Przychylam się do Twojej opinii, że jest to najznakomitszy kryminał/ thriller w historii kina (nie licząc kanonu - "Psychozy" Hitchcocka). Każdy kadr jest tu przemyślany, wysmakowany i nie zmieniłabym ani jednego ujęcia... Ale co ważniejsze wszystko czuje się tuniemal na własnej skórze: ból ofiar, ale i "motywację" Johna Doe... Końcowy pojedynek aktorski Pitt - Spacey - Freeman, to popis najwyższego kunsztu i cała scena jest po prostu wybitna... Arcydzieło.

Bardzo trafna opinia i najlepszy dowód, że warto wracać do "starych" filmów. Ja, choć znam ten film na pamięć,za każdym razem, kiedy go oglądam,nie mogę wyjść z podziwu nad precyzją i siłą jego oddziaływania.

Ten ciągle padający deszcz... Buduje klimat niesamowicie... Ale scena pościgu za Doe, to po prostu majstersztyk i jeszcze ten kadr, gdy Doe przystawia rewolwer Millsowi... Po prostu ciary gdy tylko się o tym pomyśli. Polecam Ci serial (jeśli lubisz seriale) "Dochodzenie" z podobnym klimatem... Napisałam tu z resztą jego recenzję :-)

Dzięki. Dopisuję do listy-do obejrzenia:)

Finał wbijający w fotel? Mega przewidywalny finał, myślałem, że jak na film z tak rozdmuchaną renomą będzie jakiś totalnie zadziwiający i nieszablonowy, a wyszło na to, że wiedziałem jak się skończy film długi czas ( względnie ) przed jego zakończeniem.