przeczytałam ciekawą wymianę zdań po podobnym poście. Dlatego od razu dodam, że "dla mnie" to nie jest komedia. Myślę, że może to być zależne od poczucia humoru. Ale, że jest to forum do wyrażania opinii to wyrażam swoją: ja się na tym firmie nie zaśmiałam. Szkoda, bo miałam ochotę.

Współczuję. Humor sytuacyjny był pierwszego lotu.

I'M RUNNING THINGS NOW!

I to jest fascynujące w rasie ludzkiej, każdy jest inny. Cieszę się, że dobrze się bawiłeś. pozdrawiam

ja też się świetnie bawiłam. Zwłaszcza podczas wymiany zdań przy stole.

kilka razy się uśmiałem, więc chyba trochę "komedia"

"Nie ma tu śmiesznych scen..."

Dziwne, bo ja takie z pewnością znalazłem.

Ja raz się śmiałam, raz mocno wzruszałam.

"Tajemnicze zniknięcie ojca staje się dla jego córek i ich chorej na raka matki początkiem pojednania po latach konfliktów oraz rozłąki." i nie ma tu żadnego pojednania.

Bo ja wiem, trochę wisielczego humoru było. Mnie taki humor nie bawi, dlatego dla mnie film był mocno dołujący.

Też uważam, że to nie komedia, lecz dramat. Owszem kilka razy się zaśmiałem, ale jednak klimat filmu jest przygnębiający, zwłaszcza jeśli widzi się tam momenty ze swojego życia.