Dawno nie widziałem filmu, który byłby tak zły. Już pierwsze sekundy przekonały mnie, że to arcydzieło będzie mnie budziło w nocy. Shuriken z kości, lecący niczym sterowany myślami obiekt, a następnie mina kierowcy samochodu, któremu Batman z darów dla powodzian porywa kolesia sprzed oczu, utwierdziły mnie w przekonaniu, że mimo ogromnego bólu gałek ocznych muszę to obejrzeć. I już kolejna scena w miasteczku pokazała jak przekroczyć kolejną krąg zła. W mrocznej furgonetce opadają kolce, które po chwili...nie wiem, chyba wyparowują, bo nie mam pojęcia, jak mogły by się złożyć w dachu i podwoziu. Ale to nie wszystko, furgon potrafi tez strzelać z lachy na uwięzi!
W kolejnych scenach to już sam Dante nie ogarnąłby w swoich wizjach zła kapiącego z ekranu. Najpierw starucha gadająca z duchem, niczym Whoopi Goldberg z Patrickiem Swayze, a potem cierpienia młodej blondynki dobiły mnie do podłogi. No bo owa miłośniczka kucyków jeździ po okolicy żebrząc o siano dla swojej zdychającej z głodu chabety...bo po co wyprowadzić konia na łąkę, żeby wpie...ał trawę? Dalej już jest tylko gorzej, a zła coraz więcej, ale to już zostawię wam do obejrzenia, bo nie potrafię tego opisać. Zło mną zawładnęło!