Oparta na faktach historia dwóch młodzieńców, którzy przekazywali radzieckim oficjelom tajne informacje należące do CIA. W przypadku jednego z nich pobudki owego działania były rzekomo altruistyczne, jednak na ekranie wypada to raczej mało przekonująco: o ile bohater odtwarzany przez Penna jako zwyczajny ćwierćinteligent i obibok jest dla nas postacią klarowną, o tyle pomysłodawca przedsięwzięcia pozostaje figurą raczej enigmatyczną. Niby z nim sympatyzujemy, ale tak naprawdę wiadomo na jego temat niewiele. To chyba największy grzech filmu Schlesingera, który spisuje się jako kawałek kina szpiegowskiego, ale zawodzi już od strony psychologicznej. Co więcej? Dobry soundtrack, aktorstwo na wysokim poziomie i lekki dreszczyk emocji. Mogłoby być więcej, ale też nie ma co specjalnie narzekać - w swym przedziale gatunkowym na pewno bliżej górnych półek.