Przede wszystkim aktualny opis do tego filmu na Filmwebie jest mylący, bo wcale nie o tym jest ta produkcja.

Jest to historia małego chłopca - Nemo, który żyje sam ze swoją matką. Po pewnym czasie popełnia ona samobójstwo. Chłopiec poznaje starszą od siebie kobietę - Bu-ję , pracującą w sklepie z komiksami. Chłopiec zakochuje się w niej i próbuje zbliżyć spędzając z nią coraz więcej czasu. Niestety pewnego dnia dochodzi do wypadku - podczas seansu w kinie zostaje podłożony ogień. Szybko rozprzestrzeniający się pożar staje się przyczyną śmierci głównego bohatera, który w ten czas przebywał w owym kinie. Chłopiec trafia do nieba. Tam spotyka swojego ojca, który postanawia go sprowadzić powrotem na ziemię, aby mógł przeżyć to, co zabrał mu los. Główny bohater budzi się jako młody mężczyzna w swoim domu. Spotyka on Bu=ję. Przedstawia się jako ojciec Nemo. I znów próbuje się zbliżyć do swojej ukochanej. Tym razem nie dzieli ich różnica wieku, jednak Nemo musi się spieszyć - całe swoje życie musi przeżyć w bradzo krótkim czasie...


Trudno jest ocenić ten film ze względu na różnice kulturowe. Jest to (a przynajmniej tak mi się zdaje) typowa azjatycka komedia. Klimat jest dość ok - ładna muzyka w tle, ogólne wykonanie. Jednak jest parę wątków, które są dość nieciekawie - bohaterowie często zachowują się bardzo irytująco, główny bohater jest hałaśliwy, podkskauje, kręci się - przez cały film. Chodzi mi o to że jest jak w azjatyckim show - wszyscy coś krzyczą, dużo kolorów, dużo się dzieje - azjatyckie zamieszanie i harmider. I to właśnie dlatego Europejczykowi trudno ocenić ten film obiektywnie. Mnie oglądało się ten film trudno (szczególnie drugą połowę). Fabuła po chwili się nuży. W ogólnej ocenie film wypada po prostu słabo.