Ray Peterson, reporter "międzyplanetarnych wiadomości", otrzymuje zlecenie do napisania historii na pokładzie stacji kosmicznej. Napięcie między Petersonem a dowódcą stacji narasta. Przez błąd statek kosmiczny Alpha Dwa wchodzi do układu słonecznego i generatory promieniowania fotonów nagrzewają się do tego stopnia że mogły by zniszczyć ziemię. Załoga musi stanąć przed nie lada zadaniem wyprowadzić statek z kolizyjnego kursu, uratować siebie i ziemię.

Antonio Margheriti jeden z najbardziej znanych twórców kina klasy B już w drugim swoim filmie ukazuje to za co zyskał pogłos. Absurd cieknie z ekranu niczym pot po załodze.
Pierwsza scena doprowadzić może do prawdziwego ataku śmiechu, mianowicie aktor imituje powolnymi ruchami brak grawitacji. Robi to bardzo nie przekonująco. Dodajmy całe dzieło jest naszpikowane oto takimi smaczkami. Sceny kiedy astronauci w skafandrach opuszczają statek i lecą w kierunku drugiego nie będąc niczym zabezpieczeni to pokaz doskonałej wyobraźni reżysera. Dzieło o tak naprawdę wątpliwej wymowie i wartości. Na tle wielu produkcji w owym stylu wypada bardzo żałośnie.