Film jest adaptacją powieści syberyjskiego pisarza Siergieja Kozłowa „Chłopiec bez szpady”.
Główny bohater filmu - chłopiec Timofiej - mieszka w małym syberyjskim miasteczku,  związanym z wydobywaniem ropy naftowej. Mimo obfitości ziemi syberyjskiej, mieszkańcy miasteczka ledwie wiążą koniec z końcem. Nie mają pieniędzy, pracy. Wszelkie problemy wynikają z niemożności wzbogacenia swojego duchowego życia. W domu Timofiej codziennie obserwuje pijanych rodziców, butelki na podłodze, utracenie wartości rodzinnych i zaniedbanie. Kontrast stwarza rodzinna idylla, którą widzimy na początku filmu – ojciec  Tima bawią się na tle prawosławnej cerkwi.
Kolega Michaił wkłada w rękę Timofieja dziwny guzik, podobno należący kiedyś do carewicza Aleksieja Romanowa. Timofiej, którego do tej pory cieszyły tylko pieniądze, zaczyna odczuwać swoją przynależność do historii i więź z czymś co jest znacznie ważniejsze od niego. Jedno spojrzenie na guzik budzi w nim nieznane do tej pory poruszenie. Dusza chłopca zaczyna wypełniać się wiarą.
Przemiana następuje nie od razu. Najpierw zainteresowanie guzikiem nosi charakter czysto materialny, ponieważ Timofiej nigdy nie słyszał o carewiczu Aleksieju. Ten stosunek zmienia się kiedy miejscowy wikariusz wyjaśnia Timofejowi, że carewicz jest świętym, wiec guzik należący do niego też jest rzeczą świętą. Do łez porusza Timofeja pożyczona od wikariusza książka „Dla dzieci o carze”,  w której Timofiej znajduje zdjęcie swojego rówieśnika Aleksieja.

Na syberyjskiej wsi mieszka rodzina - ojciec - leśniczy, matka - pielęgniarka, syn uczy się w liceum. Każdego lata jeżdżą do babci na Krym, ale wszystko psuje się przez problemy ojca w pracy. Zaczyna pić i wciąga w to swoją żonę. Nastolatek zostaje bez opieki rodziców. Musi sprzedawać kradzione rzeczy na bazarze, żeby mieć pieniądze na jedzenie. Nagle do jego rąk trafia pewna rzecz, która zmienia życie rodziny.