Zawsze można po prostu nie oglądać. Zawsze jest wybór. Jednak nie zmienia to faktu,że film jest nudny i nieciekawy.

Oczywiście, że zawsze można wyjść z kina, ale człowiek stara się dać szansę - "może się rozkręci" :)

Ja czekałam do końca aż się rozkręci i niestety nie doczekałam się :). Potwornie nudny film...

Niestety to prawda. Dotrwałem do 50-tej minuty i wyłączyłem. Klimat sitcomu dla nastolatków zupełnie mi nie przypasował.

Niesamowity Spiderman 1 i 2 były gorsze niż filmy Raimi'ego, ale momentami. Jeśli przymknęło się oko na depresyjnego, płaczliwego — po prostu słabo grającego — Garfielda jako Parkera/mameji/człowieka-porażki i całkiem ok. w roli pająka to dało się wynieść trochę zabawy z tych filmów. Dobra muzyka, dobre efekty. Było czego posłuchać, na czym zawiesić oko, jedynie mydlaną operę należało usunąć na bok. Zwłaszcza dwójka była w miarę przyzwoita.

Ale Homecoming nie jest dla ludzi dojrzałych, którzy mimo wieku lubią superbohaterów, akcję, trochę humoru, wzruszeń i momentów poważnych. Nie jest to film familijny.

To jest film ewidentnie dla dzieci. 8-15 lat, to chyba dobry zakres. Dla mnie wielkie zaskoczenie na minus.

P.S. - Ciotka May mnie rozwaliła w tym filmie. To była kropka nad 'i'. Oczywiście też na minus. Ten film to chyba jakieś nowe podejście do tematu pająka. Możliwe, że tak jak w Polsce często kręci(ło) się adaptacje wielkich lektur, żeby wypełniać kinowe sale młodzieżą, tak i tutaj ktoś przekalkulował, że dzieciaki świetnie się będą bawić i pacnęli film pod taką publikę. Czyli nie dla mnie. Dzieci pójdą z rodzicami, nakupią coli i popcornu, jakieś figurki przy okazji i kasa poleci.