Jak mogłaś obejżeć film, który premiera ma za kilka miesięcy ? :)

To prawda, że premiera jest za kilka miesięcy, jednak m.in. w Koszalinie co roku odbywa się konkurs debiutów filmowych "Młodzi i Film". Tam właśnie miałam okazję obejrzeć przedpremierową produkcję :)

No i nawet sformułowanie, że premiera jest za kilka miesięcy, pozostaje prawdziwe. Podobno przesunięto ją na luty 2016.

Przedpremierowo oglądałem ten film na 13. Warszawskim Festiwalu Filmów o Tematyce Żydowskiej (czy tak jakoś się nazywało). Również polecam ten film, a nawet jestem pewien, że jak dla mnie jest on co najmniej nie gorszy, niż "Pokłosie" (sprzed kilku lat).

Gratuluję wszystkim Twórcom, a ponadto zaznaczę, że jedna z ról żeńskich szczególnie przypadła mi do gustu. Oraz rola Pana Jacka Braciaka jako Pajtka - szczególnie w końcówce filmu.

Rola żeńska odnosi się do kogo ?

Niedawno widziałem "Sprawiedliwych" i mogę go porównać np. z "Pokłosiem"...Pomimo debiutu reżysera film jest dobry, a miejscami znakomity. "Pokłosie" jest zrobione bardzo sprawnie i z dobrym aktorstwem, ale film jest moim zdaniem jednowymiarowy i w pewien sposób zakłamuje ówczesną, skomplikowaną rzeczywistość. W "Sprawiedliwych" świetnie pokazane są różne postawy wobec Żydów w czasie okupacji...od bezinteresownie niosących pomoc do "kanalii" żerujących na ich tragedii. I tych pozytywnych postaw jest jakby więcej, bo tak było. Warto podkreślić jeszcze znakomitą muzykę i wybitne kreacje aktorskie, szczególnie Katarzyny Dąbrowskiej:)

Zgadzam się bardziej, niż w pełni, szczególnie z ostatnim zdaniem. ;) :) :D

Skomplikowana rzeczywistość... Film czy powieść może opowiadać o jednym z aspektów tej skomplikowanej rzeczywistości, jeśli taki jest zamysł autora.

I nie, tak nie było. Gdyby tak było, gdyby większość wykazywała pozytywne postawy wobec ratowania Żydów, to nie zginęłoby ich 91%. Odsetek najwyższy w Europie. Nie ma takiej możliwości by odszukanie tak ogromnej masy ludzi odbyło się bez pomocy "miejscowych". Niemcy nie mieli takiego rozeznania w terenie, nie zaglądali do każdej kryjówki, bo logistycznie byłoby to niemożliwe. Ale mieli pomoc chłopów, dość powszechną, o czym pisze profesor Grabowski w swoich monografiach dotyczących ziem Małopolski. Tam z Niemcami w procesie wyłapywania Żydów współpracowało większość burmistrzów, wójtów i sołtysów, przy aprobacie lokalnych społeczności i parafii katolickich.

Nie warto zatrzaskiwać się przed prawdą, warto pozostać chrześcijaninem a jedną z głównych maksym chrześcijańskich jest "prawda nas wyzwoli". Zakłamanie czy zamykanie oczu na prawdę nie jest drogą chrześcijanina.
Gigantyczny antysemityzm jaki panował w Polsce międzywojennej przyniósł straszliwe żniwo w czasie wojny, gdy Żyd przez Niemca został pozbawiony prawa do życia. I to wśród antysemickich chłopów padało na podatny grunt. A że wojna nigdy nie uszlachetnia, to i zezwierzęcenie było coraz powszechniejsze.

Napisałem, że zginęło 91% naszych Żydów i bez pomocy Niemcy nie mieliby szans ich wszystkich odszukać. Ale jeśli chodzi o ocalałych, to w większości przetrwali oni w głębi ZSRR. Na ziemiach polskich, na terenie Generalnej Guberni, uratowało się tylko 40-60 tysięcy Żydów.
Nawet w czasie Powstania Warszawskiego Powstańcy rozstrzelali w dwóch masowych egzekucjach 44 osoby żydowskiego pochodzenia, o czym wspomniał Norman Davies. Byli to ludzie, którzy opuścili kryjówki na wieść o wybuchu walk w stolicy, a po złapaniu przez Powstańców zostali zabici. Wśród rozstrzelanych przez Polaków były też kobiety i dzieci.
Ciekawą relację zdał Marek Edelman, który wtedy cudem uszedł z życiem.

Generalnie uważam, że ludzie, którzy nie mają pojęcia o historii, nie powinni się o niej wypowiadać. Historia jest, owszem, skomplikowana, ale często też dla niektórych zbyt trudna do strawienia

Pozwolę sobie odnieść się do pewnych danych, które raczyłeś nam przytoczyć. Po pierwsze nie można dzielić postaw ludzkich wobec sprawy żydowskiej na takie, które były jednoznacznie pozytywne, można powiedzieć heroiczne i na takie, które były jednoznacznie negatywne, czyli podłe i złe. Sprawa jest o wiele bardziej złożona. Pomiędzy jedną, a drugą postawą jest niezliczona ilość postaw pośrednich. Nie każdy był gotów poświęcić życie dla ratowania innych, co jest jak najbardziej zrozumiałe i nie zawsze decydowało o tym pochodzenie ofiary. Poza tym trzeba pamiętać o dwóch rzeczach, Polska była jedynym okupowanym krajem, w którym za pomoc Żydom (jakąkolwiek) groziła kara śmierci i to na zasadzie odpowiedzialności zbiorowej, a drugą sprawą jest strach. Strach odgrywał ogromną rolę w życiu społecznym w tamtym czasie, a większość pseudo znawców wypowiada się tak jakby w ogóle nie miał on znaczenia.

Większość polskiego społeczeństwa wewnętrznie czuła współczucie dla swych żydowskich współobywateli, jednak prawdą jest, że na czynną pomoc decydowała się mniejszość z nich, co też wydaje się zrozumiałe, powiem więcej, nawet usprawiedliwione. Natomiast było ich i tak więcej, niż szmalcowników (na których Państwo Polskie wykonywało kary śmierci za donosicielstwo!), jednak ze względu na warunki i okoliczności podła mniejszość miała bardzo mocne oddziaływanie na bieg wydarzeń. Proste pytanie: ile osób może uratować jedna, biedna, przykładowo sześcioosobowa rodzina, a ile osób może zadenuncjować osobnik zajmujący się tym, powiedzmy zawodowo? Odpowiedź nasuwa się sama i dysproporcja jest ogromna.
Nieprawdą jest, że w Polsce zginął najwyższy odsetek żydowskich mieszkańców spośród populacji przedwojennej, bo wyższe wskaźniki są np. dla Litwy, Holandii, porównywalne, dla Jugosławii i Grecji. Co do antysemityzmu to był on w Europie przedwojennej o wiele powszechniejszy niż się zdaje i to nie najbardziej w Polsce.
Głośne NIE dla szkalowania Powstańców Warszawskich, sprawa została zmanipulowana, jeżeli ktoś rozstrzeliwał w czasie Powstania Żydów to nie byli Oni, lecz ktoś inny, zapewne bandyci. Zapomina się, że Polska była jedynym krajem, który powołał państwową instytucję mającą ratować Żydowskich współobywateli! Nazywała się Żegota. Nieprzypadkowo wśród laureatów nagrody Instytutu Yad Vashem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata najwięcej jest Polaków, ale o tym się nie pamięta, bo po co.
Koniec kłamstw, koniec tworzenia świata czarno-białego, koniec plucia na Naród Polski. Jako naród i państwo nie tylko nie powinniśmy się wstydzić tego co robiliśmy w czasie drugiej wojny światowej, lecz wręcz przeciwnie, powinniśmy być dumni i jesteśmy dumni. Historia jest trudna do strawienia nie tylko dla Polaków, ale przede wszystkim dla innych nacji, zwłaszcza jeżeli dowiadują się jak zachowywali się ich przodkowie, a jak nasi. I jeżeli ktoś tu nie ma pojęcia o historii o tym kimś jesteś Ty.
Mam nadzieję, że choć jedna osoba przeczyta ten post w całości, o wzbudzeniu jakiejkolwiek refleksji już nawet nie marzę, ale powiem wam-za pięćdziesiąt lat będziemy postrzegani przez świat jako nacja tak samo odpowiedzialna za Holocaust jak Niemcy, Austriacy, Ukraińcy czy Litwini. Kłamstwo powtarzane tysiąc razy staje się prawdą.

A prawda tysiąc razy zaprzeczana staje się kłamstwem?

A w jakim celu zadajesz to pytanie? Czy wnosi ono cokolwiek merytorycznego do rozmowy? Nie miałeś się do czego przyczepić dlatego próbujesz żartować? Napisz wprost o co ci chodzi.

Zgasił cię jak peta.

Dużo lepszy od "Pokłosia". Pokłosie mocno zakłamane.

Ile masz lat, że wiesz, jaka była postawa i zachowania całego narodu wobec żydów podczas II WŚ?

Czemu pytasz mnie o wiek, to niegrzeczne. Nie jestem ignorantką, nie komentuje czegoś o czym nie mam pojęcia.

Pytanie było czysto retoryczne, bo kto z współczesnych nie będących w okolicach 100-tki może dobrze wiedzieć, co siedziało w głowach pokoleń wojennych.

Idąc tą logiką nikt nie powinien robić filmów czy pisać książek na tematy wojenne, chyba że sam je przeżył. A już na pewno nie powinni brać się za to młodzi reżyserzy, bo co oni mogą wiedzieć, prawda? A tak poważnie, mamy dostęp do różnych źródeł informacji, również tych najstarszych, tych 'z pierwszej ręki', gdzie ludzie wielokrotnie opisują trudności, okropności, z którymi musieli się zmagać w czasach wojennych.

Przestań siać ferment.

Jaki ferment? Zajrzyj do słownika, co to pojęcie oznacza.

Ferment to nic innego jak niepokój i zamieszanie. Obejrzałam ten film 5 lat temu, może i byłam młodsza, ale nadal nie zmieniłabym mojej recenzji. Odpowiedziałam Ci tylko dlatego, bo nie lubię jak ktoś szuka dziury w całym (możesz sprawdzić w słowniku, co to oznacza, bo widzę że masz problem ze zrozumieniem związków frazeologicznych). To wszystko.

Nie zamierzam odpowiadać na dalsze komentarze, bo nie wnoszą one nic nowego do treści merytorycznej tego wątku.

Film jest niestety słaby - od strony realizacyjnej, bo temat jest dobry, historia ciekawa i pomysł na fabułę też.