Centrum Prymatologii w Suchumi w Abchazji to najstarsza placówka naukowa tego typu na świecie. Przez 80 lat jej istnienia opracowano tu wiele leków i szczepionek, testowano zachowania i odruchy naczelnych, a wyniki badań wykorzystywano następnie w czasie lotów kosmicznych. Szukano nawet sposobów na skrzyżowanie ludzi z małpami... Od rozpadu Związku Radzieckiego ośrodek podupada. Osłabiła go jeszcze wojna domowa między Abchazją a Gruzją z lat 1992–1993. Ze stworzonej kilkanaście lat wcześniej kolonii leśnej uciekły wystraszone eksplozjami zwierzęta. Dziś w Suchumi żyje się głównie wspomnieniami. Odrapane budynki instytutu są symbolem tego, że swoją świetność ma on już dawno za sobą. Powoli odchodzi też starzejący się personel. Borys Arkadiewicz Lapin to jeden z najsłynniejszych prymatologów na świecie. Pragnie on pomóc ośrodkowi w walce o przetrwanie. Wspólnie z obecnym dyrektorem organizuje międzynarodową konferencję, która ma podnieść prestiż miejsca. Wszyscy nerwowo szykują się na przyjazd zagranicznych gości. Pracownicy placówki poszukują małp, które ukryły się w górach.
W filmie Astrid Bussink ironia miesza się ze smutkiem, nostalgia za minionym czasem – z planami odbudowy sypiącego się instytutu i przywrócenia mu jego międzynarodowej sławy. Pytanie o sensowność podtrzymywania placówki przy życiu zastępuje współczucie i sympatia dla walczących z wiatrakami bohaterów.