Najważniejsze w tym filmie jest to, co zrobiła matka Oskara. Tylko matki to zrozumieją. Oskar mówi w pewnym momencie, że diagnozowali go w kierunku zespołu Aspergera, ale wyniki były niejednoznaczne. Moim zdaniem (pracuję z takimi dziećmi), to typowy Z.A. Lęk, który musi pokonywać chłopiec wciąż i wciąż od nowa jest ogromny. Pan, który narzeka na nudę w filmie chyba nigdy takiego lęku nie odczuwał, nawet przez chwilkę. Dla mnie to film pełen napięcia, ciekawych zwrotów akcji i fantastycznej obsady (znakomity Max von Sydow). No i postać babci. Warto zobaczyć i mieć własna opinię.