z cyklu: moja małpa wie jak naprawdę ze mną jest, w roli wyższej naczelnej tytułowy, chociaż niekoniecznie..

bowiem najwartościowszy w filmie jest ów moment wyjścia z roli, odwrócenia tradycyjnej trajektorii - oto pacjent staje się lekarzem, a lekarz jest indagowany - kończą, tradycyjnie, w jedności. wyznawają sobie miłość do grobowej deski. rozbierają dekoracje, odsysują przestrzeń z fałszu, a potem rozbierają siebie. oboje.

co do samej z kolei metody, to - ok, entertain me - albo - you better not come in here and dump all your shit on me - mnie osobiście w zupełności wystarczy. rodzaj dwunoga, którego terapeutyzacja polega nie tyle na tym co mówi, ile na tym, że przyjemnie jest przebywać w jego obecności. po prostu. bo skupiony, bo empatyczny, bo dowcipny. te rysunki, zadania, nawlekania pereł, przepływy wdzięczności und so weiter, und so weiter, do mnie osobiście nie przemawiają. ale - ok, entertain me - albo - i still wish you would stop dumping so much shit on me - bardzo.