SuperSeven jak nietrudno się domyślić jest włoską odpowiedzią na agenta 007. Co ciekawe film nawet nie unika odwołania do najsłynniejszego brytyjskiego agenta, gdzie nazwisko Jamesa Bonda pada w samym filmie z ust Super Seven. Film teoretycznie zawiera wszystko to co zwierały Bondy z Connerym i co właściwie jest cechą charakterystyczną całej serii. W filmie znajdziemy piękne egzotyczne plenery, piękne kobiety, pościgi samochodowe, bójki, gadżety, super złoczyńców, zdradę, motyw z wpadnięciem w ręce wroga oraz ucieczkę. Niestety większość tych elementów została pozbawiona emocji i całego brytyjskiego kunsztu. Plenery ograniczają się do Egiptu, Szwajcarii i Włoch a zważywszy, ze to film włoski Szwajcaria i Włochy nie stanowią tu egzotycznych eskapad zarówno dla widza, ekipy jak i bohatera, który jest Brytyjczykiem. Bójki oraz pościgi mało emocjonujące. Czarny charakter po prostu jest. Twórcom chyba zabrakło pomysłu na wyrazisty czarny charakter pokroju Dr. No czy Goldfingera. Najbliżej jest mu chyba do Reda Granta. Całość filmu nie zachwyca. Film nie sprawdza się kompletnie jako substytut filmów o agencie 007 ani jako włoskie spojrzenie na temat filmów szpiegowskich. Zdecydowanie bardziej polecam obejrzeć po raz n-ty Pozdrowienia z Rosji czy Dr. No niż poświęcić czas agentowi Super Seven. Film wyłączenie dla fanów Umberto Lenziego.