W tym kraju historyk uważa się za naukowca. Uważa, że jest mądry. A prawie każdy Polak to historyk. Wszystko (w tym filmy) ocenia swoim "historycznym myśleniem". W szczególności podstawowym kryterium wartości filmu jest zgodność z wyobrażeniami nt. rzeczywistych zwyczajów, ubiorów, zdarzeń itp. Ludzie tacy nie wiedzą, co to film fabularny - każdy film powinien być dokumentalny. Kiedyś mój kolega - historyk z zainteresowania - zapytał po obejrzeniu filmu "Podwójne życie Weroniki" " no i o czym był ten film?"
No i masz przyczynę tego, o czym piszesz.

Podwójne życie Weroniki to jest PIĘKNY film i wspaniałe KINO! :) a przypadek, o którym piszę, to jest nieuleczalna choroba całego, chyba już europejskiego, pokolenia millenium, nauczonego, że skończone studia = wykształcenie, wykształcenie = wiedza, a wiedza = mądrość, a to akurat guzik prawda. 'Kultura korporacyjna' wyprodukowała pewien nowy gatunek konsumenta, ale problem w tym, że nie istnieje coś takiego jak 'kultura korporacyjna' , może być albo jedno albo drugie :)

Ładnie i z pasją napisane, tyle że przywoływanie filmu Kieślowskiego w tym miejscu jest profanacją naszego Mistrza ze względu na: tematykę, metafizykę i muzykę (tak sobie rymnąłem, przepraszam). Co do włosko-rosyjskiej produkcji odpowiem Bareją: Jest prawda czasu i prawda ekranu. Mnie wydaje się - jak i wielu innym użytkownikom FW - że w "Syberyjskiej..." jest tylko prawda ekranu, a wcześniej książki. Zarówno proza jak i ta adaptacja wydaje mi się niewiarygodna i to nie tyle w kontekście historycznym czy biograficznym (nie byłem tam ani z nim), ale na poziomie opiewanych wartości (autor przerobił je już na euro) i walorów artystycznych. Do tego wszystkiego czytałem kilka wywiadów z Lilinem, który zaczynał swoją karierę we Włoszech jako tatuażysta, a skończył jako autor zbijając fortunę na książkach. Lilin fałszuje i mitologizuje swoją przeszłość - to niemal pewne, wystarczy dokopać się do źródeł tej subkultury. Ba, mam nieodparte wrażenie, że przeprowadzane z nim wywiady w rzeczywistości były zapisem przesłuchań przez KGB czy FSB.

wnioski nieco ryzykowne... kto wie, co było i jak było? czasami oglądamy 'dziką' fabułę i bywa, że okazuje się ona prawdą, w którą trudno uwierzyć... w końcu scenarzyści skądś muszą czerpać swoje 'pomysły' :) a pisarz ma licentia poetica i wolno mu mitologizować, albo przynajmniej mieć do siebie stosunek względny i nieobiektywny

No tak, ale honorowy przestępca władający językami, osiedlający się we Włoszech itd. itp. - krótko, nie wierzę już w bajki.
Nb. Czemu Tokarczuk wiesza na Polakach (jako narodzie, nie na konkretnych z imienia i nazwiska) psy? Jedyna logiczna odpowiedź - bo ją lubią w "GW" i wydają w Niemczech. Widze pewną paralelę...

To już nie jest dyskusja o filmie :) Mnie tam 'wsio ryba'

Jeśli ci wszystko wisi, no... może nie wszystko, to pa.