Ciekawe i nieprzesłodzone kino familijne, co raczej jest dość niespotykane.
Główna bohaterka to taka współczesna "Ania z Zielonego Wzgórza", więc ogląda się sympatycznie.
Ale bardzo mi przykro... polski dubbing jest straszny :( nie rozumiem "mody" na podniesione o kilka tonów głosy i akcentowanie na ostatnie słowo.
I tytuł "Szczęściara" nie trafiony i to bardzo, dziewczynka raczej jest nieszczęśliwa z powodu bycia niezauważaną przez rodziców, gdzie cały czas walczy o ich uwagę, nie jest więc szczęściarą, a raczej zabiegającą o szczęście, stąd tytuł oryginału bardziej pasuje.