Slama to chyba najrówniejszy twórca jakiego znam. Każdy z jego filmów oceniłem na 8 - zarówno "Dzikie pszczoły", "Mój nauczyciel", jak i teraz "Szczęście". Tematyka trochę podobna do "Placu Zbawiciela", ale jakże inna końcówka. Podobnie jak u Krauzego bardzo dobra gra aktorska, także dzieci [bliźniaki w "Placu..." niezwykle podobne, zarówno charakterologicznie, jak i wizualnie].
Świetnie studium depresji. Dobrze jest pokazane odrzucenie pomocy, niezwykle dobre przedstawienie stosunków rodzinnych - porównanie dwóch rodzin + kapitalna postać ojca Tonika. Trochę w czeskim kinie brakowało takiego dramatu psychologiczno-społecznego, niezwykle realistycznie podchodzącego do tematu, bez absurdalnego poczucia humoru i nadmiaru ciepła.
Docenić należy także bardzo ciekawe zdjęcia oraz otwarte zakończenie, które pozostawia wiele możliwości interpretacyjnych. Polecam!