Coś jak przysłowiowe, wańkowiczowe - nomen omen - gotowanie zupy na gwoździu. Chodzi mi o filmy bez genialnego pomysłu, z ledwie pretekstową fabułą. Czasami, acz rzadko, zdarza się, że taki "film z niczego" okazuje się filmem dobrym. Przykład chyba najwybitniejszy to 'Lost in Translation' / "Między słowami" Sofii Coppoli: scenariusz utkany z anegdot usłyszanych od Amerykanów, którzy stykali się z Japonią, bez dramatycznych zwrotów fabularnych a jednak obraz "klimatyczny" i mądry.

'Chef' nie jest aż tak wybitny, ale nie jest też filmem nieudanym. I tu też scenariusz został napisany szybko i byle jak. Postaci bohaterów nie są jakoś ogromnie psychologicznie pogłębione ani też nie przechodzą żadnych ciekawych ewolucji. Jest też dość znaczna przewidywalność. A mimo to, przynajmniej od sceny porzucenia pracy przez Carla - oglądamy toto z zainteresowaniem. No a ujęcia kucharzenia wyglądają po prostu smacznie (może z wyjątkiem tego, w którym na talerzu ląduje upieczona żaba lub coś co wygląda na upieczoną żabę).

PS Jon Favreau ma chyba w Hollywood dużą grupę przyjaciół, skoro znani aktorzy tak łatwo zgodzili się użyczyć swoich twarzy, niekiedy dosłownie dla jednej scenki.