Nie tyle liczyłem, co byłem przekonany, że film pokaże, że miłość homoseksualna może być równie piękna co miłość kobiety i mężczyzny. Nie paliłem się do obejrzenia filmu, bo nie sądziłem, że mnie czymś zaskoczy. Bohaterowie poznają się, rodzi się przyjaźń, przyjaźń zmienia się w uczucie, narasta między nimi magnetyzm, dochodzi do pierwszej nocy. Tymczasem byłem równie zaskoczony co Ennis, gdy Jack wsadził mu rękę w gacie. Tyle, że nie zareagowałem równie entuzjastycznie. Nic, kompletnie nic nie prowadziło do tej sceny. W filmach porno seks jest już lepiej umotywowany. W tym momencie z tego co film nam pokazywał bohaterowie nie byli przyjaciółmi, nie wiem, czy nawet kumplami, byli po prostu współpracownikami, prawie nic ich nie łączyło. Nie znam się na tym (muszę to często powtarzać, bo jak każdy heteryk boję się, że mnie ktoś weźmie za geja ;) ), ale czy seks analny to pierwsza rzecz, którą zrobiłyby dwie obce osoby bez żadnych homoseksualnych doświadczeń? Uważam, że ta scena była nierealistyczna, stereotypowa i obraźliwa. Przecież wiadomo, że geje się nie przytulają, nie całują i nie dotykają. Wszyscy wiedzą, co tylko robią geje - walą w d...! Na domiar złego film sam sobie strzelił w stopę, bo głównym tematem rozmów przed tym wydarzeniem było to, że bohaterowie mają dość jedzenia fasoli. Fasoli...! Jak już robimy śmichy-chichy - gdy robisz film o gejach, nie dawaj swojemu głównemu bohaterowi imienia, które rymuje się z "penis". Naprawdę nie masz powodu, żeby to robić.
Dobra, "homofobiczne" żarty na bok. Może ktoś ma inne odczucia, ale trudno mi czuć sympatię do bohaterów, którzy są parą kłamliwych, zdradzających żony drani. Nawiązując do tytułu tematu, Ennis nawet się z tym nie ukrywał, miał kompletnie gdzieś uczucia żony. Wyobraźcie sobie scenę spotkania po latach i zastąpcie Jacka zwykłą kochanką. Ennis magicznie staje się nagle strasznym dupkiem, co? I mamy kolejny stereotyp, który powiela film, że gej to najczęściej kryptogej, który wykorzystuje swoją rodzinę jako przykrywkę.
OK, zdradzają żony, ale przecież usprawiedliwia ich wielkie uczucie, prawda? Przecież większość recenzji tego filmu zaczyna się od słów "piękna historia o miłości"... Pytanie: gdzie jest ta miłość? W której scenie widać silne uczucie między bohaterami? Gdzie czuć między nimi jakąś chemię, gdzie widać wzajemne zrozumienie, tęsknotę? Przyznaję, (pomniejszy spoiler) ostatnie minuty filmu, gdy występuje tylko jeden z bohaterów faktycznie pokazują tęsknotę, żal i przywiązanie. Ledger potrafił świetnie zagrać niemy ból. Tylko, że trochę już było na to za późno. Z tego co pamiętam, to miał być romans.
Za każdym razem, gdy bohaterowie się spotykają, mam wrażenie, że to jakaś rutyna, coś co muszą robić bo tak jest w scenariuszu, nie coś czego pragną. Gdy są razem nie widzę między nimi żadnego porozumienia. Kłócą się, walczą, trzymają się na dystans. Zamiast być jedynymi osobami na świecie, które się rozumieją, są osobami z dwóch różnych światów, zupełnie sobie obcy. Najgorsza scena to ta, gdy Ennis nie ma czasu dla Jacka, spędza czas z córką. Jack bez chwili namysłu pędzi aż się kurzy do Meksyku gdzie szuka męskich prostytutek. Czy tak postępuje zakochana osoba? Czy gdy dziewczyna, która kochasz nie ma dla Ciebie czasu, albo nie ma humoru, albo się z Tobą pokłóci, z miejsca biegniesz na dziwki? Nie! Nie tylko dlatego, że nie jesteś amoralnym socjopatą, ale dlatego, że TĄ dziewczynę kochasz, chcesz być i kochać się właśnie z NIĄ. To kolejny i chyba najgorszy stereotyp, który powiela film - że jedyne co mężczyzna może zaoferować mężczyźnie w gejowskim związku to seks.
Temat obok pewien użytkownik trolluje, że "komu się nie podobało, ten homofob". Zwraca uwagę wg mnie uwagę na istotną rzecz. Czy poprawność polityczna odbiera nam możliwość swobodnej oceny? Czy ludzie oceniając film, w rzeczywistości nie oceniają samego tytułu, tylko prawa homoseksualistów?
Ja, bez względu na to, czy mi ktoś przypnie łatkę homofoba czy nie, uważam, że w środku wszyscy jesteśmy tacy sami, wszyscy kochamy tak samo i wszyscy powinniśmy mieć do tego takie samo prawo. Zaś film, jeśli starał się to potwierdzić, robił to dość nieudolnie.