Francois Truffaut to reżyser-zagadka, z jednej strony twórca dość dobrych dramatów (głównie melodramatów) z drugiej część jego twórczości wygląda jakby była kręcona w stanie pomroczności jasnej. "Taka ładna dziewczyna" to właśnie ten drugi typ kina, ale tutaj reżyser przeszedł już samego siebie - stężenie zachowań idiotycznych i zwrotów akcji "na słowo honoru" przekroczyło wszelkie dopuszczalne normy. Coś co w przypadku "Panny młodej w żałobie" od biedy dało się przełknąć, tutaj jest zwyczajnie irytujące (by nie użyć brzydszego słowa) i podkręcone do maksimum. Okej, ewidentnie wszystko ma zadanie stanowić sarkastyczne spojrzenie na kobiety lubiące sobie owijać wokół palca kolejnych mężczyzn, ale taki temat da się poprowadzić z klasą. Tu zabrakło i klasy i wyczucia, momentami miałem wrażenie jakby wszystkie osoby na planie były nadpobudliwymi nastolatkami z ADHD w wieku buzowania hormonów, poczęstowanymi amfetaminą. Pytanie czy Truffaut kręcąc takie filmy zwyczajnie nie czuł obciachu i zażenowania poziomem podobnych widowisk czy faktycznie jego poczucie humoru (a przy okazji zdolność zawiązywania iście kryminalnych intryg) zmierzało w stronę teatrzyków dla nierozgarniętych dzieci.