Matka - jakaś naprawdę stuknięta kobieta, powinienem był napisać słowo na p z końcówką a, ale wpis zostałby zablokowany. Ojciec - pantoflarz, raz zawalczy o swoje ale generalnie ulega żonie. Jest trzymany przez nią tylko odrobinę wyżej niż syn, a mimo to jej ulega. Syn, czyli reżyser, scenarzysta i reszta. Nie szanuje rodziny, ale właściwie jak ją ma szanować skoro dostaje mu się za wyciągnięcie jedzenia z lodówki? Czytałem poprzednie wpisy, komentarze na YouTube. Są osoby, które twierdzą, że "rodzinka" odgrywa się w złości. "Ktoś mnie nagrywa to pokażę jaki jestem zły". Przecież Marcin już przed tym nagraniem miał taką sytuację w domu i to dlatego nagrywa rodzinkę dlatego myślę, że nie postąpił źle. Niech ludzie wiedzą, że istnieje taka patologia. Jak ktoś taki może ustawić sobie życie skoro najbliższe osoby tak go psychicznie nękają? Jak dla mnie to wina leży tylko i wyłącznie po stronie matki.

a na koniec coś, co mnie rozbroiło:
"Łopatka ci wyłazi. Z tego spinania się, nie spinania tylko z tej siłowni pieprzonej. I z tego spinania się." No bo przecież jak już narzekać to na całego :)

http://www.polityka.pl/kultura/rozmowy/1501621,2,rozmowa-z-andrzejem-fidykiem.re ad

Ostatnio ktoś podrzucił ten link tutaj.

"Nie było panu żal tej starej kobiety, która nie umiała porozumieć się z synem?

Nie wyemitowalibyśmy filmu bez jej zgody. Ryzykowałem, że jeśli matka nie da zgody na emisję, to pieniądze na produkcję będą wyrzucone w błoto. Matka obejrzała gotowy film po roku. I zrozumiała, co się w jej rodzinie działo. Po filmie zresztą kontakty Marcina z mamą bardzo się polepszyły. Ten film to był katalizator, ekspresowa psychoterapia. Myślę, że był pouczający dla wielu widzów z podobnymi problemami, które zwykle pozostają ich własną traumą."