Wawa i Dain z małej, wulkanicznej wyspy z Oceanii zakochują się w sobie. Wolą starszyzny społeczności jest, by Wawa wyszła za członka zwaśnionego plemienia. To polityczne małżeństwo ma zapobiec dalszym krwawym waśniom międzyplemiennym. Dain za zbliżenie z Wawą musi opuscić plemię. Za nim podąża Wawa. Film o emocjach, buncie przeciw bezdusznej tradycji i zakulisowych targach nieliczących się z głosem serc i dusz młodych oraz o rozpaczy, która wiedzie na manowce. Piękny obraz ze scenografią jak z bajki i z księżyca (dziewicza puszcza, leśne ostępy, księżycowy krajobraz żyjacy w rytm erupcji wulkanicznych). Czy młodzi ulegną rozkazom przywódców czy wybiora inną, drastyczną drogę? Subtelny, empatyczny, melancholijny przekaz z udziałem niezawodowych aktorów, członków autentycznego plemienia. W roli uroczej, młodziutkiej Wawy ona sama. Cudne, autentyczne kino, nagradzane i szanowane (kandydat do nieanglojęzycznego Oscara). Brawo! [witekrusin: 7,0/10]
PS. Niestety organizator pokazu na stanął na wysokości zadania i zepsuł widzom percepcję obrazu pokazując go w złych proporcjach obrazu i z wrastającymi w ekran reflektorami scenicznymi. Wstyd dla CSK i miasta! Siedział Pan w pierwszych rzędach i co Pan na to, Panie dyrektorze Franaszek?