przeczytałem interpretacje o tych drogach w których nie odnajdują chrystusa
oczywiście jest trafna i wogóle gdyż jest to film płaszczyznowa
ale ja tutaj wyczuwam inną płaszczyznę
bóg wysłał lud na pustynie jakby symbol urodzenia dziecka które jest słabe bez oparcia
w końcu znajduje chrystusa(religie)oparcie fundament przystań
dzięki niemu to dziecko odnalazło siebie jednak nastał czas w którym nalezy coś dać chrystusowi(modlitwy)a nie na odwrót dlatego chrystus odchodzi teraz nasz bohater miał żyć dla niego ale był za słaby
i został homoseksualistą oddającym się mężczyznom,który swe frustracje uzewnętrzniał poprzez farbe na płótno (był malarzem)oraz był marksistą
wg.mnie jest to dzieło autobiograficzne wiadomo ze pasolini był homoseksualistą malarzem zabierał facetów z drogi oraz marksisto podobny (niby zwolennik ale może i przeciwnik w filmie ukazana jest jako pusta ideologia póki co),do tego nakręcił filmy przyjęte przez watykan co prorokuje że może wewnętrznie wtedy był katolikeim głebokim (w filmie jest to służąca)
film godny największej uwagi