To prawda, film jest miłą odskocznią od polskiego, "zwykłego" kina, i naszych okropnych komedii romantycznych.

Hmmmmm, ja naprawdę nie lubię siać teorii spiskowych ALE... Wiesz jak jest- tylko część firm ma odpowiedni kapitał by zostać producentem, a poszczególne firmy łączą się w nieformalne stronnictwa... które decydują "co jest medialne" a co nie.

A poza tym film faktycznie świetny : DDD

Powiem tak. Aktorzy nie mieli zbyt wielkiego pola do popisu. Byla jedna postac pierwszo planowa. Czy tak dobrze pokazywala emocje? czy glosem cos podkreslila? czy przekazala widzowi cos niewerbalnie? nie wiem skad te zachwyty. Dialogi, sporo urwanych zdan, odpowiedzi jednowyrazowe, a "czarne charaktery" mialy odzywki wiesniackie. Monologi, brak glebszych przemyslen. Marcin niczym kloda na rzece splywal, po drodze mijajac to co mu los podstawil. Oczywiscie jego interpretacja zjawisk, byla jednostronna. Nic nie moglo byc zwyklym przypadkiem, wszystko musialo miec jakis sens. Czy sam postanowil cos zrobic bez znakow od "nieba"?

Co do klimatu, czy muzyka podkreslala momenty flustracji bohatera, jego zaniepokojenie, czy chociaz raz w filmie padal deszcz, albo yla szaruga? Sceny w kosciele, tez raczej nic nadzwyczajnego, gdybym uslyszal dobry organowy kawalek Bacha, albo chory, moze bym poczul wtedy klimat. Kamera tez nic nie zrobila zeby wprowadzic cos wiecej do tej produkcji.

Myślałam, że zastanę tutaj same pozytywne opinie a tu proszę. Ciesze się, że w końcu ktoś zauważył beznamiętność głównego bohatera. Jednak pomijając kunszt aktorski i rzewne skrzypce w co drugiej scenie to jednak historia i przesłanie filmu są dość czytelnie i zgrabnie opowiedziane, myślę też, że lepiej się go ogląda jeśli ktoś miał styczność z seminarium, znajomego chociażby czy kogoś z rodziny. Pomaga to uosobić się z Marcinem, no a pan Kaczorowski nie bardzo się do tego przyczynił.
I również brakowało mi Bacha. :)

Ciezko ateiscie, racjonaliscie i humaniscie zrozumiec to co sie wydazylo w filmie. Pozostaje rozczarowanie ze bog wygral z miloscia kobiety i mezczyzny.

Dla mnie to film bardzo realistyczny. I tym bardziej podkreśla to gra pierwszoplanowej postaci, "wieśniackie" odzywki i brak Bacha- to wszystko tworzyłoby coś sztucznego, dzięki temu że tego nie ma film wydaje się być bardziej rzeczywisty i prawdziwy. Oczywiście nie brakuje mu błędów, ale w jakim filmie ich nie ma? Nie chcę powiedzieć przez to że uważam, że jest to film rewelacyjny, ale doceniam jego realizm, właśnie ukazany przez tę prostotę i nie przekoloryzowanie postaci. Dodatkowo, jeśli chodzi o głównego bohatera to bardzo ukazał się jako introwertyk, dlatego to jak "pokazał się" w filmie wydawało mi się normalne. Były momenty kiedy chciałoby się coś usłyszeć z Jego ust, kiedy chciałoby się żeby mówił coś szybciej, ale są też tacy ludzie i czasami w normalnym życiu też są takie sytuacje że chciałoby się żeby ktoś cos powiedziął szybciej, jakoś się wysłowił jaśniej... ale jest jak jest- życie. Każdy jest inny. Możliwe też, że tak właśnie miał zagrać

Dla mnie film rewelacja. Wielkie brawa dla Twórców. Jakie to szczęście, że jeszcze ktoś w dzisiejszych czasach nie robi filmów aby tylko podbić sprzedaż popcornu...