Nalezy odróżnić zły film od tematu poruszanego w produkcji, która nas nie interesuje. To tak jakby powiedzieć, że Rodowicz jest beznadziejną artystką bo nie podobają mi się jej piosenki. No cóż - mogę nie lubić jej repertuaru ale ma doskonały wokal.
Film nie jest arcydziełem ale broni się zalwie badziewia, zwykle robionego kamerą z ręki co ma niby podkreślić jego paradokumentalne korzenie (kto na coś takiego w ogóle się jeszcze nabiera?).
Tym razem mamy dwójke gości, którym nie udało sie wyjśc bez szwanku z udziału w wojnie. W ich chorych umysłach wojna trwa dalej a wobec nieudolności policji postanawiają sami wyszykiwac i likwidować tych, którzy w ich mniemaniu stanowią zagrożenie dla kraju. Trudno zresztą określić na ile wierzą w to co robią a na ile jest to sadystyczna gra, rodzaj odwetu za to, że "są przez nikogo niezauważani".
Zarzuty, że film nie ma zaskoczenia są conajmniej dziwne. Zakończenie w pewien sposób ratuje ten film. Jak to w życiu często bywa: zaginionych nigdy nie znaleziono, oprawców nigdy nie schwytano... Nie polecam jakoś szczególnie ale piąteczka się filmowi należy.