Tłit z dnia 07.11.2017.

Jacek Piekara‏ @JacekPiekara 1 godz.
1 godzinę temu

W 1979r na Festiwalu Filmowym w Trieście "Test pilota Pirxa" dostał Złotego Asteroida, pokonując "Obcego" Ridleya Scotta.

https://twitter.com/JacekPiekara/status/927900830359048192

dzięki za ciekawostkę :-) czyli jednak

Nie wiem czemu wciąż utrzymuje się ten mit o pokonaniu "Obcego", skoro na ówczesnym festiwalu w Trieście "Obcego" nie było nawet w konkursie.

Czyli reżyser kłamie?

https://www.sciencefictionfestival.org/archivio-edizioni/festival-internazionale -del-film-di-fantascienza/fiff-1979/?lang=en

https://www.sciencefictionfestival.org/archivi o-edizioni/fes...

mam nieco inne zdanie na temat samego filmu, ale też twórczości Lema.

Film strasznie trąci myszką, z perspektywy dzisiejszego widza, przyzwyczajonego do płynnych efektów specjalnych. Wystarczy jednak na chwilę przełączyć się kanał nazywający się w Polsce SciFi żeby przekonać się, że spora część dzisiejszych produkcji niewiele odbiega jakością od Testu pilota Pirksa, a dzieli je technologiczna przepaść.

Tak, sztuczne ognie w tyłku Goliatha są żenujące, te wszystkie przejścia, przejazdy ruchomymi chodnikami w tunelach, telefony na guziki, windy i piękny Boeing 707, nieistniejącej już linii Pan Am mogą razić, tyle że wtedy, w 1979 roku, ruchome schody w Polsce były na dworcu centralnym i w Katowicach, większość telefonów miała korby, niektórzy w domach mieli głośniki radiowęzła, nie wszyscy mieli lodówki a kolorowy telewizor był uznawany za pochodzący z piekła podejrzany artefakt.


To łażenie Pirksa po ruchomych chodnikach lotniska CDG w Paryżu, albo widok na fantastyczną panoramę Nowego Jorku były doświadczeniem niedostępnym dla nikogo w Polsce, poza nielicznymi, dziesiątkami, może setkami osób w państwie. Niestety mam pesel jaki mam, i pamiętam do dziś te ręce Kaldera odrywające się od niego. Wtedy był to wstrząs i wizja cudów techniki i architektury przy których ludziom opadały szczęki. W końcu elektryfikację kraju zakończono zaledwie 10 lat wcześniej. Telewizja Polska rozpoczęła transmisje sygnału w kolorze 8 lat przed premierą Pirksa, a i to tylko w jeden dzień w tygodniu. Warto więc znać kontekst w jakim ta premiera miała miejsce.

A a'propos Mistrza Lema, klękajcie narody, był nieprawdopodobnym wizjonerem, intelektualnym gigantem, obdarzonym darem trudnym do porównania z dzisiejszą masą pisaniną. W każdym razie twórczości Lema z taśmową produkcją Mroza, odpowiednikiem "twórczości" disopolowej Zenka w "muzyce" porównać nie można.

Niestety moim zdaniem słownictwo Lema, kiedyś wyszukane, zrozumiałe przez elitę zestarzało się bardzo, zwłaszcza w wielu opisach technicznych. Większość książek nie angażuje czytelnika emocjonalnie, wieje chłodem i czuć dystans, ale taki chyba właśnie był Lem. Albo się to lubi, albo nie. Z drugiej strony istnieje sporo dzieł Lema wymagających obłożenia się leksykonami, których nie da się słuchać jak Mroza, czasem zgubienie jednego akapitu kładzie na łopatki możliwość nadążania za myślą, u Mroza można zgubić kilka rozdziałów bez obaw o załapanie pomysłu.

Moim zdaniem Lem w dzisiejszych czasach jest strasznie nudny, może nie jak flaki z olejem, albo Nałkowska ale jednak. Fantastyczny film Solaris, na podstawie obłędnie nudnej i cudownej jednocześnie książki o tym samym tytule jest na moją tezę dobrym argumentem empirycznym.

Zmierzam do brzegu, serio. Jeżeli ktoś chce poznać szerszy kontekst tej nieporywającej historii powinien sięgnąć po Opowieści o pilocie Pirksie, Akcja dzieje się leniwie, jak chodzenie po księżycu, w zwolnionym z naszej dzisiejszej perspektywy tempie. Taki sam jest film. Bohater po prostu musi się nachodzić...

Od Nałkowskiej nudniejsza jest jeszcze pani Orzeszkowa

Cieakwa wypowiedz, dziekuje.

Ja, ogladajac film, przyjmuje jednak inna optyke. Dzisiaj mamy efekty, ale nie ma efektu. Pirx, byc moze tych efektw nie mial wietnych (chociaz i tutaj bym polemizowal - trudnosc wykonania, ograniczenia budzetowe i technologiczne), ale przynosi efekt. Kiedy czytam opinie, ze film tracu myszka, ze nie dostaje do dzisiejszych produkcji, zaczynam sie jednak irytowac (podkreslam, ze to moje osobiste odczucie i postrzeganie kina). Dlaczego? Dlatego, ze wiele tych mankamentow jednak pozostawialo widzowi meijsce dla jego wyobrazni - kiepski slup ognia z silnika? Dlaczego nie? Ja po obejzeniu filmu i po przeczytania ksiazki zapamietalem go jako super realistyczny warkocz ognia napedzajacy Goliata, ze az milo...Do tego masz gre swiatla (czesto majaca na celu ukrycie jeszcze wiekszych niedociagniec technicznych), gre aktorow, tembr ich glosu, itd.

Jestem zdania, ze postep w dziedzinie efektow specjalnych nie przyniosl niczego dobrego. Malo tego, negatywnie wplynal na sposob opowiadania hostorii. Sa efekty, nie ma efektu - jest za to rozczarowanie po spolczesnych seansach s-f. NIe chce zeby efekty byly doskonale, to bylo dobre jak zachwycalem sie pierwszym Jurrasic Park - ale z czasem okazalo sie ze to wydmuszka i droga do nikad. Pozostawmy miejsce niedoskonalosci i niedpopowiedzeniu w kinie i ciezmy sie nasza wyobraznia!