Drugi film z cyklu Wielkich Transmisji ("Big Broadcast"), a pierwszy, który odniósł sukces. Główny wątek tej komedii muzycznej dotyczy właściciela radiostacji, Spuda (Jack Oakie), który stojąc przed widmem bankructwa, wykorzystuje pewne telewizyjne urządzenie, które pozwala na wychwytywanie i transmisję dowolnego programu w każdym miejscu, o każdym czasie. W filmie występują ponadto Bing Crosby w roli samego siebie i Glenn Miller jako członek orkiestry.