Ujdzie w tłoku, ale dla mnie w tym filmie drzemał niewykorzystany potencjał. Moim zdaniem, zakończenie wszystko zepsuło.

Na początku historia wydaje się bardzo naiwna - trudno sobie wyobrazić, żeby faktycznie rodzice byli skłonni uwierzyć, że w zwykłej lalce może siedzieć jakaś dusza. Od razu czuć, że to tylko film, prawda? Trudno też uwierzyć w opiekunkę, która powinna być bardziej tym wszystkim zdziwiona, niż rzeczywiście jest. Ale ostatecznie, dość szybko przymykamy na to wszystko oko, bo historia wciąga.

Poza tym obraz jest dosyć mroczny, klimatyczny, bardzo spokojne i dość wolne tempo akcji sprzyja budowaniu całkiem satysfakcjonującej atmosfery grozy. Nawet mimo tego, że film straszy starymi, sprawdzonymi sztuczkami. Nie ma tu, o dziwo, zbyt wiele jump scare, ale i tak widz wie, jak potoczą się poszczególne sceny, które mają go przestraszyć.

Niestety, mnie nie przekonało zakończenie. [SPOILER] Naprawdę wolałbym już gdyby kryła się za tym jakaś nadprzyrodzona historia niż kompletnie pozbawiony sensu koleś mieszkający w ścianach domu. To była kwestia, która zabiła dla mnie ten film. Już nawet jego charakteryzacja mnie odrzuciła. Na tyle popsuło mi to zabawę, że nagle zobojętniałem na to, czy główna bohaterka się z tego wykaraska, czy nie. A szkoda, bo tak jak wspominałem, film miał do tego momentu sporo zalet i można było z nich zrobić naprawdę dużo więcej.

Moja ocena: 4/10.