Cudowny, świetnie zagrany, pięknie sfotografowany i wzruszający film. Dziewczynka i jej koleżeństwo - doskonali. Tylko aż się serce kraje jak się słucha ich odzywek, które bez wątpienia podchwyciły od najbliższych dorosłych. Nad tym skrzacikami wisi nieuchronny los tułaczki, ledwo skończonej podstawowej edukacji, dragów i balansowania na granicy prawa albo wegetacji poza systemem. Te dzieciaki są jak ten upiorny motelobarak - niby to w samym sercu raju dla turystów, idealnych wakacji, pogodnej rozrywki dla szczęśliwych rodzin, ale tak naprawdę dzieli ich od tej całej beztroski ściana nie do przebicia. Prędzej bogaty wejdzie do nieba niż white trash do Disneylandu głównym wejściem.
Kto oglądał serial "Shameless" - rączka w górę! Chociaż klimat serialu był kompletnie inny ale podobnie pokazano fasadowy system opieki społecznej, która dba głównie o swoje "wykony" a rzadko kiedy lub wcale nie pomaga naprawdę potrzebującym.
Fantastycznie oglądało mi się Dafoego, który bez fajerwerków i intymnie zagrał sobie dobrego ducha fioletowego getta; ludka, który robi swoje a jednocześnie nic mu nie przeszkadza być po prostu dobrym człowiekiem.