Często wracam (oprócz nadrabiania filmów nigdy nie widzianych) do horrorów i filmów eksploatacji, których nie widziałem od wielu lat. Jednym z przykładów jest choćby swego czasu kontrowersyjny i oprotestowywany przez feministki "Bloodsucking Freaks" Joela M. Reeda, film nawiązujący do estetyki Grand Guignol (Teatru Makabry) - podobnie jak francuski "Sexandroide" (1987). Mimo miejscami komediowego/campowego charakteru atmosfera w "Bloodsucking Freaks" jest brzydka i odrażająca, przesycona brudem i mizoginią. Cóż, takie było kino eksploatacji z lat 70-tych np. "Snuff" (1974) czy "Last House on Dead End Street" (1973).

"Bloodsucking Freaks" jest wyraźnie inspirowany "The Wizard of Gore" (1970) Herschella Gordona Lewisa oraz filmami eksploatacji Dona Edmondsa o Ilsie. Amatorskie sceny gore i tortur przypominają krwawe sceny z tanich horrorów Lewisa i Andy'ego Milligana. Nie widzę sensu w rozpisywaniu się na temat fabuły "Bloodsucking Freaks", gdyż jest dobrze znana. Dość powiedzieć, że masochistyczny nekrofil, Mistrz Sardu (Seamus O'Brien) oraz jego karzełkowaty sługus Ralphus torturują w horrorze Reeda sporo nagich kobiet. Zresztą nie tylko oni. Scena wysysania mózgu przez słomkę w wykonaniu pewnego świrniętego doktorka to już 'klasyka' złego smaku i niewątpliwa inspiracja dla "Hostel" Eli Rotha.

"Bloodsucking Freaks" to film zdeprawowany, ale czy wciąż szokuje? Wątpliwe. Przede wszystkim efekty gore są mało przekonujące, choć perwersji tutaj nie brakuje (zarówno w sferze wizualnej, jak i dialogowej). Aktorstwo raczej przeciętne, jednak innych atrakcji wcale nie brakuje: cela pełna nagich kanibalistycznych kobiet, sporo tortur, wspomniane wysysanie mózgu, ścięcie głowy, rzucanie strzałkami w kobiecy tyłek, itd. plus roztańczony i sadystycznie uśmiechnięty karzełek Ralphus (Luis DeJesus), który tworzyłby zgrany duet z grzesznym karłem z "The Sinful Dwarf" (1973).

Esencjonalny drive-in trash, który (co ciekawe) po raz pierwszy widziałem 18 października 2003 roku. Dzisiaj też mamy 18 października 2021 roku, a akurat ten film wybrałem do odświeżenia czysto przypadkowo. Czas trwania: 88 minut.