słowem, poprawny dokument, w granicach rzuconego czaru - czar w tym przypadku polega na sztuce podkładania istniejących obiektywnie materiałów pod subiektywne opowieści z życia bohaterów - perfekcyjne, ale ponad ten czar nie sięgają.

ot, dwaj starsi panowie w średnim wieku powspominali tam sobie, pożartowali - dobrze, że przynajmniej w czerni i bieli - pokiwali łapkami na pożegnanie i tyleśmy ich widzieli..

ps. niemniej od dokumentu o franku stallonie jest to na pewno o półtora nieba lepsze!