5 młodych ludzi udaje się do wypożyczalni video (jak to nostalgicznie brzmi) w wiadomym
celu. Popadają w konflikt z pracownikiem, który szybko z żartów i czczych gróźb
przeradza w prawdziwie niebezpieczną sytuację. Nie wszyscy wyjdą z niej cało.
Fabuła jest dość oryginalna i całkiem pomysłowa. Miejsce akcji nie jest też przypadkowe.
Rolfe Kanefsky jest, jak wielu z nas, 'filmowym nerdem' i takim to mianem możne by też
nazwać co najmniej dwóch bohaterów. Nawiązania filmowe występują tu głównie w
dialogach, ale nie tylko. Alexis Arguette grał przecież w "Pulp fiction" postać w pewien
sposób podobną, choć epizodyczną. Z resztą o tym filmie również mówią bohaterowie.
Fajnym nawiązaniem jest też rola Carol Kane. Gra tu ona policyjną negocjatorkę, która mówi,
że była już wcześniej zakładnikiem. I tak się sprytnie składa, że aktorka ta grała
zakładniczkę w "Pieskim popołudniu" Lumeta. Ciekawy jest też inny motyw. Kanefsky w
1991 wyreżyserował, na bazie własnego scenariusza, "There's Nothing Out There". Owa
horroro-komedia pełną była odwołań do klasyki i gatunkowych referencji słownych, które
stanowiły swoistą zabawę z widzem. Ciężko dziś uwierzyć, aby Kevin Williamson pisząc
scenariusz do "Krzyku" nie inspirował się owym, znacznie mniej znanym, filmem. Tutaj
bohaterowie nieco wyśmiewają tego typu konwencję bazującą na horrorowych
odniesieniach, choć sami to robią, a na dodatek zarzucają "Krzykowi", że zerżnął ów
pomysł ze wspomnianego debiutu Kanefskiego, który to włącza jeden z bohaterów. Całkiem
fajnie, co nie?

Co po za tym? Nawet niezła obsada (wspomniana Kane, zaskakująco dobry Arguette,
sympatyczna z buzi Craig Thomas... i cała reszta też ok), niezła realizacja od strony
technicznej i trochę zwrotów akcji fajne zakończenie. Jest to może durne, naiwne i w
pewnych aspektach tandetne, ale jednak da się tu czuć pewne natchnienie, miłość do kina,
fanowską zajawkę. I przede wszystkim sprawdza się to jako rozrywka, a w takim kinie to
najważniejsze. Jedno z lepszych dokonań Rolfa.