Miałem identyczne odczucia, bo też z początku irytowało mnie zmanierowanie Diega, a później film już mnie całkiem wciągnął. Ale gdyby doszło między nimi do czegoś, to film straciłby na autentyczności, ponieważ David był zbyt fanatycznym komunistą i zatwardziałym heterykiem. Więc dobrze, że skończyło się na pięknej przyjaźni, bo było to bardziej realistyczne. Nie wiem czy film był "przyjemny", raczej dramatyczny, biorąc pod uwagę uwarunkowania polityczne, ale nie zabrakło w nim humorystycznych akcentów. Mi ten temat bardzo odpowiadał, bo dość jest w kinie durnowatych komedyjek, a ten to raczej tragikomedia. Potwierdzam, że warto go obejrzeć...