Sztuczny to film, żaden zdrowy psychicznie człowiek, który ma rodzinę tak się nie zachowuje. Ani nawet człowiek zalękniony - np. miałby traumę z przeszłości z podobnym zdarzeniem - tak się nie zachowuje, bo byłby przestraszony dużo wcześniej, jak tylko ta lawina zaczęła się zbliżać. A tu facet sobie kręci film, przestraszone dzieci próbuje uspokoić, że to jest "kontrolowane" i nagle ni stąd ni zowąd, ucieka jak mysz pod miotłą. Gdyby facet ogólnie był strachliwy, można by to zachowanie tłumaczyć słabą psychiką, ale on przed tym zdarzeniem, jak i po zachowuje się normalnie. Opiekuje się dziećmi, zjeżdżdża na nartach, bawi się na jakieś hucznej imprezie itp.

Nikt mi nie wmówi, że to jego zachowanie było instynktowne. Bo instynktowne znaczy normalne. A czy to było normalne zachowanie - niech każdy sobie odpowie. Weźmy zwierzęta, które instynktownie ratują swoje małe przed niebezpieczeństwem albo atakują przeciwnika, żeby oddalił się od stada (gniazda). Strachliwe wrony potrafią atakować ludzi (prawie jak w filmie Ptaki) gdy ci znajdą się zbyt blisko ich gniazda.

Znacznie bardziej naturalnym pomysłem byłoby pokazanie czegoś odwrotnego - wszyscy się boją, żona do niego krzyczy by zabrał dzieci, a on dalej kręci film i macha na nią oraz dzieci ręką. Ona próbuje sama zabrać dzieci, a on mówi, że nie ma się czego bać. Potem że robi z igły z widły. Ale wtedy film byłby o niczym - bo właściwie co takiego się stało, że miałoby to być interesujące kino? Trochę szorstki mąż i przestraszona żona mogły się obrazić, ale nie oszukujmy się - widz byłby wtedy po stronie męża, że zachował się racjonalnie i nic by do oglądania nie było.
Słowem - scenarzysta i reżyser nie wykazali się inteligencją psychologiczną, chcieli stworzyć coś co przykuwa uwagę i wyszło im na siłę. Poza tym przydługi w wielu scenach i można by trochę skrócić.